GŁOSEM SPIKERA: 1 LISTOPADA

Niezapomniana drużyna

Przed nami listopad, miesiąc zaczynający się od Dnia Wszystkich Świętych. W tym szczególnym czasie wspominamy osoby, które od nas odeszły. Są jednak z nami, w naszej pamięci, w naszych wspomnieniach. W tym, wspominkowym nastroju, powstała wyjątkowa drużyna piłkarska. Jej niepowtarzalność polega na tym, iż wszyscy jej członkowie odeszli już z tego świata.

MARCIN GAŁEK

Warto jednak przypomnieć, w dużym skrócie, ich sylwetki. To, między innymi, oni tworzyli historię Lechii Gdańsk. Historię, którą dziś przyszło kontynuować nam wszystkim.

Zasady selekcji

W naszym, biało-zielonym, teamie znalazło się 20 postaci. Jest wśród nich 18 graczy, zgodnie z zasadą wyznaczania przez trenerów "meczowej osiemnastki" wpisywanej do protokołu. Piłkarze potrzebują trenerów, stąd szkoleniowy duet. Osoby te reprezentują niemal wszystkie dekady biało - zielonej historii. Przegląd kadry czas zacząć!

Lechia Gdańsk (1 listopad)

Bramkarze:

Henryk Gronowski - niekwestionowana legenda lat 50. w bramce Lechii. Do Gdańska trafił, podobnie jak brat Robert, z Piasta Gliwice. Drugi bramkarz tej dekady w Polsce. Jego pech polegał na tym, iż przegrywał walkę o reprezentacyjny trykot z Edwardem Szymkowiakiem, stąd rola wiecznego rezerwowego. Jedyny mecz, który rozegrał w koszulce z białym orłem na piersi to wygrane 4:0 spotkanie z Finlandią. Zmarł w 1977 roku...

Stanisław Burzyński - wychowanek Lechii, jako 19-latek odszedł do Arki. Apogeum jego kariery przypadło na występy w Widzewie, którego złote lata współtworzył. Na Traugutta powrócił jesienią 1983 roku, w roli bramkarza... Arki. Lechia wygrała ten mecz 3:0, po hat-tricku Jerzego Kruszczyńskiego. Zmarł śmiercią tragiczną w listopadzie 1991 roku...

Zawodnicy z pola

Jerzy Apolewicz ("Apek") - zawodnik Lechii w latach 1959 - 1973. Wierny biało-zielonym barwom do końca kariery. Filigranowy, ambitny i pracowity, sam potrafił pociągnąć zespół do ataku, dzięki czemu był jednym z ulubieńców publiczności przy Traugutta. Zmarł w 2003 roku...

Krzysztof Baszkiewicz - lechista w latach 1950 - 1953. Zadebiutował w reprezentacji kraju w 1952 roku. Rok później odszedł do warszawskiej Gwardii. Łącznie w kadrze rozegrał 21 spotkań. Nie ma go wśród nas od 1993 roku...

Jan Erlich - to piłkarz, który reprezentował Lechię u schyłku swojej kariery. Po wielu latach gry na boiskach ekstraklasy, dwukrotny reprezentant kraju, zasilił Lechię latem 1978 roku. Miał wtedy 31 lat. Przy Traugutta spędził 3 lata, zapadając w pamięć kibiców jako zdobywca wielu ważnych i pięknych bramek. Zmarł w czerwcu 1998 roku...

Zygmunt Gadecki ("Gacek") - błyskotliwy skrzydłowy, zawodnik I ligowej Lechii w latach 1957 - 58 i 1960 - 62. Przerwa wynikała z konieczności odbycia służby wojskowej, kiedy to reprezentował Legię. Pięciokrotny reprezentant kraju. Odszedł w 2000 roku...

Krystian Gergella - wychowanek Lechii, wicemistrz Polski juniorów z drużyną rocznika 1975. Gdyby dziś zawodowo grał w piłkę, byłby u szczytu piłkarskich możliwości, być może reprezentowałby barwy naszego klubu... Niestety, zmarł tragicznie w październiku 2002 r...

Leszek Goździk - zawodnik Lechii w latach 40. i 50. Partner Romana Rogocza w ataku. Zdobywca wielu bramek dla biało-zielonych na boiskach ekstraklasy. Po zakończeniu kariery zajął się "trenerką". Zmarł w latach 60. ubiegłego stulecia...

Robert Gronowski - brat Henryka. Razem trafili do Gdańska z Piasta Gliwice. Wystąpił w jednym meczu reprezentacji Polski. Na boisku występował w roli napastnika.

Alfred Kokot ("Mały Pikuś") - pierwszy piłkarz Lechii, który dostąpił zaszczytu gry w reprezentacji kraju. W 1949 roku, w jedynym swym występie w kadrze, przeciwko Danii (1:2) strzelił jedyną bramkę dla biało-czerwonych. Był także w zespole, który rok wcześniej wywalczył pierwszy w historii awans do ekstraklasy. Zmarł w 1981 roku...

Henryk Kokot - pomocnik, brat Alfreda. Wiodąca postać zespołu w latach 40. i 50. XX wieku. Postawę piłkarza docenili kibice umieszczając, w ubiegłym roku, tablicę ku jego czci w Alei Gwiazd.

Aleksander Kupcewicz - zawodnik biało-zielonych w latach 40. i 50. Ojciec dwóch synów, Zbigniewa i Janusza, którzy później także przywdziewali później koszulki naszego klubu. Patrząc jednak na zasługi dla Lechii, nie dorównali oni wkładowi w to dzieło ich ojca - współautora kilku awansów do I ligi oraz członka zespołu, który dotarł do finału Pucharu Polski w 1955 roku...

Czesław Lenc - obrońca biało-zielonych. Do Lechii przybył w 1949 roku z Chojniczanki. Był jednym z filarów formacji obronnej Lechii. To właśnie jej skutecznej grze nasz klub zawdzięcza popularny przez lata przydomek "murarze". Wystąpił w finale Pucharu Polski w 1955 roku. Był to jednak zaledwie jeden z wielu meczów tego piłkarza na najwyższym krajowym poziomie - wszystkie oczywiście w barwach Lechii!

Marian Łącz ("Makuś") - gracz Lechii w początkach istnienia klubu. Jeden z trójki "muszkieterów", którzy wykorzystując przepis o możliwości opuszczenia klubu w przypadku zmiany jego nazwy, w 1947 roku znaleźli się w ŁKS. Karierę zakończył w warszawskiej Polonii. Przyczyną rozbratu z piłką była niemożność pogodzenia dwóch profesji: piłkarza i... aktora. Znany z filmowych ról między innymi w "Janosiku", "Misiu" i "Alternatywy 4". Ojciec znanej aktorki Laury Łącz. Zmarł w 1984 roku...

Piotr Nierychło ("Piter") - pomocnik, gracz Lechii w latach 40. i 50. ubiegłego wieku. Po zakończeniu kariery także trener I ligowej drużyny biało-zielonych. Zdobywca pierwszego w historii gola dla Lechii strzelonego w I lidze. Odszedł w latach 70...

Czesław Nowicki - napastnik I-ligowej Lechii lat 50. i 60. Autor swoistego rekordu polegającego na zdobyciu przez zawodnika Lechii największej ilości bramek w jednym sezonie na boiskach ekstraklasy. Było to w 1960 roku - 13 goli. Odszedł na początku naszego stulecia...

Janusz Orczykowski - lewoskrzydłowy biało-zielonych w latach 1970 - 74. Walnie przyczynił się do powrotu naszego klubu na drugoligowy szczebel. To był jednak szczyt jego możliwości. Umarł w 2002 roku...

Zbigniew Żemojtel ("Żyleta") - piłkarz, który grał w I-, II- i III-ligowej Lechii. Jego boiskowa rola to obrońca. Zaczynał na początku lat 60., u boku Romana Korynta. W 1969 roku na trzy lata opuścił Lechię, aby powrócić do niej trzy lata później. W 1976 roku zakończył karierę. Poświęcił się pracy trenerskiej. Ma udział w wychowaniu na piłkarza takich postaci jak: Król, Dawidowski, Zieńczuk, Bieniuk, Banaczek, Czajka. Zmarł w 1995 roku. Corocznie, od 1996 roku, dzięki staraniom jego przyjaciół, na gdańskiej Żabiance, organizowany jest memoriał jego imienia.

Trenerzy

Tadeusz Foryś - funkcję szkoleniowca biało-zielonych pełnił w latach 1954 - 1957. Objął zespół po spadku do II ligi i od razu powrócił z nim do krajowej elity. Rok później Lechia dotarła do finału Pucharu Polski, gdzie uległa warszawskiej Legii. W kolejnym sezonie kierowany przez Forysia zespół był trzeci. Jest to najlepszy wynik, jaki Lechia osiągnęła w historii występów w ekstraklasie. Ostatni sezon, w którym nasz zespół szkolił Tadeusz Foryś, zakończył się zdobyciem piątego miejsca w I lidze. Zmarł w 1987 roku...

Jerzy Słaboszewski - trener biało-zielonych w sezonie 1970/71, kiedy to lechiści w ostatniej chwili przegrali walkę o awans na zaplecze ekstraklasy z poznańskim Lechem. Jako piłkarz najbardziej zapadł w pamięci sympatykom Lechii strzelając... piąta bramkę dla Legii w pamiętnym finale Pucharu Polski w 1955 roku. Zmarł w 1981 roku...

Jak widać okolicznościowa drużyna prezentuje się całkiem okazale. Trudno jest rozstrzygnąć, kto z tej osiemnastki winien wybiec na murawę od pierwszego gwizdka, a komu przypadłaby rola rezerwowego. Ciekawe jak zaprezentowałby się ten zespół w rywalizacji z podopiecznymi trenerów Borkowskiego i Kafarskiego? Nie to jest jednak najistotniejsze. Najważniejsze, aby ocalić od zapomnienia postacie, które przed laty tworzyły świetność klubu, którego wszyscy jesteśmy kibicami.

"...Lecz nie skryje kurz, nie rozwieje wiatr tych pokoleń Lechii Gdańsk...".