PODSUMOWANIE RUNDY JESIENNEJ

Czego brakuje Lechii?

Szeroka kadra jest niewątpliwym atutem w każdej drużynie. Przed sezonem wydawało się, że trener Lechii będzie miał spory wybór podczas ustalania składu, ale czy tak jest nadal?

KG

W barwach Biało-Zielonych zagrało w tym sezonie aż 26 piłkarzy. Wydawać by się mogło, że jest to spowodowane silną konkurencją na niemal każdej pozycji, jednak było to spowodowane głównie absencjami związanymi z koronawirusem, kontuzjami bądź kartkami.

Podstawową jedenastką wg liczby występów jest zestawienie: Kuciak - Fila, Nalepa, Kopacz, Pietrzak - Haydary, Kubicki, Gajos, Saief, Conrado - Paixao. Wielokrotnie na boisku pojawiali się także Makowski, Zwoliński czy Mihalik. Wszyscy wymienieni zagrali w co najmniej 10 meczach ekstraklasy w rundzie jesiennej.

Wydaje się, że na pozycji bramkarza, środkowego obrońcy i w ataku nie potrzebujemy wzmocnień. W bramce mamy wybór pomiędzy Alomeroviciem i Kuciakiem. Dwóch silnych golkiperów napędza się rywalizacją między sobą, a młody Eryk Mirus w razie czego jest gotowy zastąpić doświadczonych kolegów. Na środku defensywy mamy czterech piłkarzy. Nalepa i Kopacz wydają się być podstawowym wyborem, chociaż bardzo blisko jedenastki jest Kristers Tobers. Od dłuższego czasu szans na grę nie ma Mario Maloca, któremu jedynie szczęście może pomóc w wywalczeniu pozycji w wyjściowym składzie Lechii. W napadzie mamy Flavio Paixao i Łukasza Zwolińskiego. Poza wymienioną dwójką w odwodzie są jeszcze Mateusz Żukowski i Jakub Arak, który wraca po kolejnej kontuzji.

Zdecydowanie więcej jest miejsc, w których potrzebujemy wzmocnień. Potrzebni są boczni obrońcy. Co prawda Rafał Pietrzak gra na lewej obronie bardzo dobrze, ale jego zmiennikiem jest Conrado, którego wolelibyśmy oglądać w ofensywie Lechii. Do rywalizacji potrzebny jest także prawy obrońca. Karol Fila, będąc jedynym wyborem Stokowca, z całą pewnością nie ma motywacji do dawania z siebie maksimum. O Rafale Kobryniu szkoleniowiec raczej zapomniał, bo gdańszczanina coraz rzadziej możemy zobaczyć choćby na ławce rezerwowych.

Idąc dalej przeanalizujemy sytuację na pozycji defensywnego pomocnika. Najczęściej grali tam Jarosław Kubicki i Tomasz Makowski. Gdy któryś z podstawowych graczy nie mógł zająć swojego miejsca to na murawie pojawiali się Maciej Gajos (cofnięty z rozgrywającego), Kristers Tobers (przesunięty z obrony) oraz Egzon Kryeziu, który walczy jeszcze o zaufanie kibiców. Wydaje się, że warto wzmocnić tę pozycję, bo gdy tylko pojawiła się rywalizacja o miejsce młodzieżowca w składzie to od razu Makowski podkręcić tempo gry.

Na pozycji ofensywnego pomocnika często oglądaliśmy Kennetha Saiefa. W razie potrzeby pojawiali się również Kałuziński i Gajos. To wydaje się mocna pozycja Lechistów, gdyż w kadrze mamy również młodego Kacpra Urbańskiego, a także Mateusza Sopoćko i Egy'ego Maulana Vikri. Wygląda na to, że środek pomocy to idealna propozycja do wypełnienia przepisu o młodzieżowcu, gdyż mogą na niej zagrać trzej młodzi zawodnicy.

Silną obsadę mają również boki pomocy. Na prawej stronie zmieniają się Omran Haydary i Jaroslav Mihalik. Najczęściej w tej rundzie na nich narzekaliśmy, ale obaj pokazali, że gdy "mają dobry dzień" to potrafią zdziałać sporo na boisku. Wydaje się, że po przepracowaniu okresu przygotowawczego mogą być naprawdę mocni. Na lewym skrzydle zmieniają się Conrado i Udovicić. Najczęściej gra Brazylijczyk, bo Serb ciągle ma problemy zdrowotne. Na lewej flance mogą również zagrać niektórzy środkowi pomocnicy, ale wydaje się, że to jedna z pozycji, które należy wzmocnić przed startem rundy wiosennej. Chyba że do gry powróci Udovicić i zdoła osiągnąć formę, którą miał w Zagłębiu Sosnowiec.

Wszyscy kibice czekają na wzmocnienia, ale czy zarząd klubu zdecyduje się w tym trudnym czasie na poświęcenie części budżetu na transfery? Być może ktoś przed rundą wiosenną odejdzie jeszcze z klubu i będzie konieczne znalezienie zastępcy. O tym dowiemy się już wkrótce.