Tygodnik lechia.gda.pl nr 75 (38/2006)

Sami piłkarze uważali już wynik meczu za rozstrzygnięty. Rozpoczęła się ostatnia minuta regulaminowego czasu gry, Zagłębie Sosnowiec prowadziło w Gdańsku 2:0. I nawet przełamanie się Grzegorza Króla po 14 godzinach bez gola w drugiej lidze prowadziło raczej do pytania: Dlaczego dopiero teraz, kiedy jest już za późno?

Nie tak dawno zakończył się remont głównego boiska na stadionie MOSiR-u, na którym swoje mecze rozgrywają piłkarze Lechii. Obecnie wychodzi na jaw, że powiększona murawa nie nadaje się do grania w piłkę i będzie musiała zostać ponownie wymieniona, a zawodnicy jeszcze długo nie będą mogli z niej korzystać. Dlaczego tak się stało i jakie plany ma MOSiR, właściciel obiektu, na jego dalszą rozbudowę?

Od 30 kwietnia 2004 roku jestem spikerem na meczach piłkarzy Lechii Gdańsk. Przyznam, że przed wspomnianym dniem miałem blade pojęcie o zasadach pracy "głosu stadionu". Z czasem jednak poznałem arkana tej sztuki. Jest tu wiele miejsca na własną improwizację, ale też mnóstwo zakazów i obostrzeń, o czym znakomita większość bywalców piłkarskich stadionów zwyczajnie nie wie.

Już we wtorek 19 września na stadion przy ulicy Traugutta po latach przerwy zawita zespół pierwszoligowy. W ramach 1/16 finału Pucharu Polski biało-zieloni podejmować będą Pogoń Szczecin. Czy przygoda lechistów w tych rozgrywkach zakończy się na popularnych Portowcach, czy może będziemy świadkami niespodzianki i szczecinianie wyjadą do domu ze spuszczonymi głowami?